ΜΕΤΑ ΤΑ ΛΙΠΑΣΜΑΤΑ, Η ΔΕΗ!
Άρθρο του Χρήστου Βρεττάκου, δημάρχου Κερατσινίου- Δραπετσώνας, στην εφημερίδα «Πόλις», τχ. Νοεμβρίου- Δεκεμβρίου 2017
Λίγο πριν τη δύση του 2017, οι συνθήκες για την ανάγκη απομάκρυνσης του εργοστασίου της
ΔΕΗ από το Κερατσίνι, η εκπλήρωση των δεσμεύσεων της κυβέρνησης και της διοίκησης της ΔΕΗ προς τον Δήμο Κερατσινίου-Δραπετσώνας και η απόδοση του χώρου του εργοστασίου στον Δήμο, είναι περισσότερο, παρά ποτέ, ώριμες.
Μετά την παραλιακή ζώνη των Λιπασμάτων, άλλος ένας ιστορικός και κρίσιμος για την περιοχή χώρος, αυτός της ΔΕΗ, ήρθε η ώρα να παραχωρηθεί στον Δήμο και τους κατοίκους της πόλης μας.
Σύμβολο αγώνα και προόδου
O χώρος του εργοστασίου της ΔΕΗ αποτελεί σύμβολο, σημείο κατατεθέν και σύγχρονο ιστορικό μνημείο για το Κερατσίνι, αλλά και την ευρύτερη περιοχή του Πειραιά.
Την 13η Οκτωβρίου του 1944, δυνάμεις του ΕΛΑΣ διέσωσαν σε μια ηρωική μάχη, μια από τις πιο ουσιαστικές ενεργειακές μονάδες της Ελλάδας, που τροφοδοτούσε με ρεύμα ολόκληρο το λεκανοπέδιο, αποτρέποντας τεράστιες καταστροφές σε εγκαταστάσεις υποδομής, καθοριστικές για την οικονομία της Ελλάδας.
Εκείνη η ηρωική θυσία των αγωνιστών, συνεχίζει να αποτελεί παράδειγμα για το κοινωνικό σύνολο σήμερα και αφετηρία διδαγμάτων, που συμβάλλουν στη χάραξη ενός αγωνιστικού και δημιουργικού μέλλοντος.
Στην πορεία του χρόνου η ΔΕΗ συνέβαλε αποφασιστικά στην πρόοδο και την ανάπτυξη της χώρας μας.
Οι κάτοικοι έδωσαν μέρος της ζωής τους στη ΔΕΗ
Αυτός ήταν τόπος φιλόξενος, άντεξε στις πλάτες του τη ΔΕΗ, γιατί έβλεπε πως χάρη σε αυτή, η χώρα έκανε βήματα προόδου. Ταυτόχρονα, οι άνθρωποι της περιοχής μας βίωναν όμως μία καταστροφική για την υγεία τους καθημερινότητα.
Καταστροφική εξαιτίας της μόλυνσης που προκαλούσε η ΔΕΗ και οι υπόλοιπες βιομηχανικές εγκαταστάσεις του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας. Οι κάτοικοι της περιοχής και όλου του Δήμου πολλές φορές κινητοποιήθηκαν για την απομάκρυνση του εργοστασίου που με τη μόλυνση που προκαλούσε, κατέστρεφε τη ζωή τους.
Η συμφωνία κυβέρνησης-διοίκησης, ΔΕΗ - Δήμου
Μετά από χρόνια λειτουργίας της ΔΕΗ στην περιοχή και αφού πλέον η λειτουργία της δεν ήταν κομβικής σημασίας για τη Δημόσια Επιχείρηση, το 1996, η τότε Δημοτική Αρχή, υπέγραψε συμφωνία επαναλειτουργίας του εργοστασίου με τη ΔΕΗ παρουσία των υπουργών ΥΠΕΧΩΔΕ & ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ της τότε κυβέρνησης, Κώστα Λαλιώτη και Βάσως Παπανδρέου. Η συμφωνία αφορούσε στη μερική λειτουργία για 3+3 χρόνια του εργοστασίου, αντισταθμιστικά οφέλη για τον Δήμο, οριστική παύση της λειτουργίας του
μετά τα 6 χρόνια και μετατροπή του σε Μουσείο Τεχνολογίας και Εθνικής Αντίστασης, με πάρκο και πρόσβαση στη θάλασσα για τους κατοίκους.
Η συμφωνία αυτή δεν τηρήθηκε και δεν υλοποιήθηκε ποτέ και έμεινε στα χαρτιά. Οι εκάστοτε δημοτικές παρατάξεις όλα αυτά τα χρόνια έκαναν πάντα πομπώδεις δηλώσεις πριν
από κάθε δημοτική εκλογική αναμέτρηση σχετικά με το κλείσιμο του εργοστασίου και
μετά σφύριζαν αδιάφορα. Την ίδια ώρα η διοίκηση της ΔΕΗ δεν άνοιξε ποτέ ξανά το ζήτημα, παρόλο που το εργοστάσιο παραμένει ανενεργό εδώ και χρόνια.
Πάγιο αίτημα
Σήμερα, είναι όσο ποτέ άλλοτε απαραίτητο η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΔΕΗ να σεβαστούν την υπογραφή τους και να αποδώσουν τον ιστορικό αυτό χώρο στα χέρια του λαού του Κερατσινίου και της Δραπετσώνας. Ο χώρος οφείλει και θα πάρει, με τη βοήθεια και παρέμβαση της Δημοτικής Αρχής, τη μορφή που του αξίζει. Μορφή που να θυμίζει σε όλους μας τη συμβολή της Μάχης της Ηλεκτρικής στον αντιφασιστικό αγώνα, τη συμβολή της ΔΕΗ στην ανάπτυξη της χώρας, αλλά ταυτόχρονα θα αποτελεί έναν δημόσιο χώρο ανάσας και πολιτισμού για το Κερατσίνι, τη Δραπετσώνα και τον ευρύτερο Πειραιά.
