Η 8η ΜΑΡΤΙΟΥ ΝΑ ΓΙΝΕΙ ΒΗΜΑ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΠΙΟ ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΙΣΟΤΙΜΟ ΚΟΣΜΟ - ΔΗΛΩΣΗ ΔΗΜΑΡΧΟΥ

Στις 8 Μάρτη του 1857 οι εργάτριες από τον τομέα της υφαντουργίας  της Ν. Υόρκης, διαδήλωναν στους δρόμους, μαχόμενες για ταδικά τους δικαιώματα και την εργασιακή τους αξιοπρέπεια!.

Μείωση του εργάσιμου χρόνου, ίση αμοιβή με τους συναδέλφους τους και ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς. Παρά την βίαιη καταστολή που δέχθηκαν, ο σπόρος είχε φυτευτεί. Δύο χρόνια αργότερα οι γυναίκες που συμμετείχαν στις κινητοποιήσεις οργάνωσαν το πρώτο εργατικό σωματείο γυναικών πραγματοποιώντας ένα σπουδαίο πρώτο βήμα στη διαρκή μάχη για χειραφέτηση. Έχοντας περάσει πάνω από 150 χρόνια από κείνη την ιστορική στιγμή, με το γυναικείο κίνημα να εξελίσσεται και να κατακτά σημαντικές νίκες, πολλά από τα προτάγματα που έχουν τεθεί και αποτελούν αδιαπραγμάτευτοι όροι για μια ευνομούμενη κοινωνία ακόμη επιζητούν απάντηση και δικαίωση. Οι γυναίκες εξακολουθούν να υφίστανται διακρίσεις στην εργασία, την εκπαίδευση, την υγεία, την πολιτική ζωή. Συνεχίζουν να είναι πιο ευάλωτες στη φτώχεια και τον κοινωνικό αποκλεισμό και να ζουν εκτεθειμένες σε όλες τις μορφές βίας. Η χώρα μας κατέχει μια από τις τελευταίες θέσεις μεταξύ των χωρών της Ευρωπαϊκής Ένωσης σε θέματα ισότητας των φύλων. Μέσα από εκατοντάδες μαρτυρίες τους γυναίκες έχουν μιλήσει δημόσια για τις αδικίες που υφίστανται στην καθημερινή τους ζωή λόγω φύλου σε αρκετούς τομείς της κοινωνίας και της παραγωγικής διαδικασίας και οι οποίες διευρύνουν αντί να μειώνουν τον δείκτη ανισότητας.  

Στις μέρες μας η 8η Μάρτη, επισκιάζεται από θλιβερά γεγονότα με δεκάδες επιθέσεις, βιασμούς γυναικών και γυναικοκτονίες που έχουν δει το φως της δημοσιότητας, γνωρίζοντας ταυτόχρονα πως πολλά είναι και τα περιστατικά επιθέσεων που μένουν στο σκοτάδι εξαιτίας του φόβου που βιώνουν τα θύματα.  

Αναμφίβολα η πραγματοποίηση της ισότητας με την ουσιαστική έννοια του όρου φαντάζει ακόμη δύσκολη. Σε μια περίοδο όπου οι κρίσεις και οι πόλεμοι που βιώνει ο πλανήτης μας είναι συνεχόμενοι με τη συντριπτική πλειοψηφία του λαού να είναι ο αποδέκτης όλων αυτών των οδυνηρών συνεπειών,  η 8η Μάρτη μας υπενθυμίζει την  ανάγκη για ένα πιο δίκαιο κόσμο όπου οι διακρίσεις που υποτιμούν και θίγουν την ανθρώπινη ζωή θα τίθενται στο περιθώριο ως αναχρονιστικές και τοξικές.

Ο κόσμος της Ειρήνης, της Αλληλεγγύης και της Ισότητας δεν μπορεί να είναι μια ουτοπία, δεν μας το επιτρέπει το ζοφερό μέλλον που διαφαίνεται. Οι κραυγές μα κυρίως οι σιωπές που συνεχίζουν και υπομένουν τον πόνο και την αδικία, μας το υπενθυμίζουν και μας καλούν να δράσουμε άμεσα.

*Η φωτογραφία έργο μαθητών του Καλλιτεχνικού Σχολείου Κερατσινίου Δραπετσώνας